طاقه گلی برخرابات

یکی از ابزارهای فتنه در قرآن گوساله (مجسمه) سامری است.

خداوند می­فرماید:«قالَ فَذِنّا قَد فَتَّنَا قَومکَ مِن بَعدکَ وَ أَضَلَّهُمُ السَّامریُّ»[1]؛ ما قوم تو را بعد از تو آزمودیم و سامری آنها را گمراه ساخت.

در مورد آیه­ی فوق هرچندگزارش عینی و واقعی یک ماجرا اشاره شده است اما خداوند حکیم علاوه بر معنای عینی و ظاهری آن معانی دقیق دیگری هم درآن نهفته است به طوری که انسان با بصیرت و خردمند می­تواند معنی باطنی آن را درک کند. امروز هم «گوساله­های سامری» و «بت­های فریبایی» وجود دارند که می توانند صداها و ظواهری مجذوب کننده داشته و حق را بر انسان مشتبه سازند. پر صدا و جذاب اما تو خالی و ناتوان کننده مانند گوساله ی سامری. مثلاً همین واژه «دموکراسی» که مثل یک بمب صوتی در معابر پر رفت و آمد مخاطبان و شنوندگان توسط رسانه ها و مجلات منفجر می شود و صوتش تا ساعت­ها بلکه سال­ها در گوش مخاطب زوزه می کشد با واژه هایی همچون «آزادی» و «حقوق بشر».

این واژه­ها همچون گوساله­ای سامری صدا دارند و ظاهراً ما سامری­هایی که آن­ها را در فضای ذهان عمومی به معرض نمایش درمی­آورند و معرکه­گیری می­کنند اجازه نمی­دهند کسی به گوساله­یشان نزدیک شود و آن را وارسی کند زیرا که در هراس­اند مبادا مشخص شود این صدا هیچ اصالت، دقت و روشنی مبدأ و معاد معلوم، و قدرت سازنده­ای ندارد. جذابیت آنها به مرموز بودن مبهم بودن، غوغای ژورنالیستی و خوش رنگ و لعابی آنهاست وگرنه از نزدیک جز مجسمه­ای توخالی و بی­جان چیزی نیستند.

این­چنین گوساله­هایی­امروز، بستر آزمایش و فتنه برای ماست که باید نسبت به آن­ها با بصیرت کامل عمل کرده و دل به «موسای زمان» ببندیم نه سامری­های روزگار.[2]

[1] . سوره طه(20) آیه85
[2] - سید غفار  رضوی پور ، سید علی رضوی پور ،بصیرت و عصر جنگ نرم،صص 257 و 258.