طاقه گلی برخرابات

امام حسین(ع) حقيقت قيام خود را چنين بيان نمودند:

حقيقت قيام ما اين است که : محال است ننگ تسليم در برابر حکومت ضد حق تبهکاراان را بپذيريم، خدا وپيغمبر ومؤمنان به حق گرويده وسرشت های پاکيزه وروان های آزاده، حتی در اين شرايط بسيار وخيم که باطل بر تخت سلطنت نشسته وهمه نيروهای زمينی را در اختيار تام خود گرفته ، تسليم باطل شدن را که بزرگترين شکست وذلت است، برای ما نمی پسندند. ما نيز هگز نمی پسنديم، بلکه به مبارزه حق وضد باطل خويش تا اوج شهادت ادامه می دهيم. (تحف العقول، ص241)

اين بزرگترين حماسة بشری ومهم ترين سرود شرخ الهی واوج معنويت اسلامی است که سرچشمة اقدامات حسنيان را تشکيل می دهد وريشه انقلاب های ضد طاغوتی را به وجود می آورد وبنيان دعوت پيغمبران را، به صورت فداکاری در راه ايمان وعدات خواهی وستيز با شرک وتبهکاری نشان می دهد ومهم تر از همه اين که نه با حرف واندرز وخطابه، بلکه با خون ودرد وتحمل انوع مصيبت  وصدمه به جهانيان می گويد : رسالت از شهادت وشهادت از رسالت جدا نيست.